Informacja o przetwarzaniu danych osobowych


Zgodnie z art. 13 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz. Urz. UE L 119 z dnia 04.05.2016 r.) Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie informuje, że:

  1. Administratorem Pana/Pani danych osobowych jest Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie; ul. Solec 24, 00-403 Warszawa.
  2. W sprawach związanych z Pani/Pana danymi proszę kontaktować się z Inspektorem Ochrony Danych, e-mail: iod@muzeumazji.pl
  3. Pani/Pana dane osobowe będą przetwarzane w celu realizacji statutowych zadań Muzeum Azji Pacyfiku w Warszawie na podstawie przepisów prawa powszechnie obowiązującego i prawa miejscowego, zgodnie z art.6 ust.1 lit.c i e oraz art. 9 ust.2 lit.g Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) z dnia 27 kwietnia 2016 r.
  4. Odbiorcami Pani/Pana danych osobowych będą wyłącznie podmioty uprawnione do uzyskania danych osobowych na podstawie przepisów prawa.
  5. Pani/Pana dane osobowe przechowywane będą w czasie określonym przepisami prawa.
  6. Posiada Pani/Pan prawo dostępu do swoich danych osobowych, prawo do ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania oraz prawo do wniesienia sprzeciwu wobec dalszego przetwarzania, a w przypadku wyrażenia zgody na przetwarzanie danych do jej wycofania, skorzystanie z prawa cofnięcia zgody nie ma wpływu na przetwarzanie, które miało miejsce do momentu wycofania zgody.
  7. Posiada Pani/Pan prawo do przenoszenia swoich danych osobowych do wskazanych podmiotów.
  8. Przysługuje Pani/Panu prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego Urzędu Ochrony Danych Osobowych.
Zgadzam się

Interakcja

Interakcja

Interakacja. Widz w obrazie.

Marta Kozłowska i Damian Rokosz próbując odtworzyć kontekst i środowisko obiektu, wciągają widza w swoją pracę. Każdy, kto porusza mechanizm lalki, staje się częścią ich pracy, dopełnia ją. Bez odbiorcy wchodzącego w fizyczną interakcję jest jak muzealne obiekty – pozbawiona kontekstu i swojej funkcjonalności.

Do swojej pracy widza wciąga – dosłownie – również Barbara Dziubasik w „Mindfilter”. Korzystając z narzędzi rozszerzonej rzeczywistości (AR – augmented reality) wizualizuje głębokie znaczenia symboliczne rzeźby z muzealnych zbiorów – Buddy Amitabhy. Jest to dzieło bardzo ciekawe, łączone z tradycją warsztatu mongolskiego mistrza Dzanabadzara. Wykonana z brązu techniką odlewu na wosk tracony i pozłacana, dzięki czemu otacza ją niezwykły blask oddający w pełni przydomek tego Buddy – Amitabha oznacza Niezmierzony Blask lub Nieograniczone Światło.


Podstawowe zasady, którymi powinien kierować się w życiu buddysta zawarte są w Szlachetnej Ośmiorakiej Ścieżce. Zawiera ona filary, na których oparte powinno być życie, by osiągnąć jego ostateczny cel, czyli wyzwolenie. Jedną z dróg jest również medytacja, której efekty w symboliczny sposób pokazuje praca Barbary Dziubasik. By ją zobaczyć / doświadczyć należy usiąść nieruchomo na kilka chwil przed ekranem. „Mindfilter” odpowiada na powiększający się nurt mindfulness – uważności, zachęcający ludzi do zatrzymania się i skupienia na tym, co wewnątrz, a nie na zewnętrznej konsumpcji świata. Jednocześnie w buddyzmie medytacja prowadzi każdego, tak jak i Buddę, do nirwany – wyzwolenia z cyklu narodzin i cierpienia.

Inną pracą, która „wciąga” widza do środka jest instalacja Anity Adamkiewicz. W muzealnych zbiorach znalazła dwa kawałki drewna z kamiennym talerzykiem, które służą do wykonywania pasty, a z niej makijażu. Theneka jest stosowana przede wszystkim przez mieszkańców Mjanmy. Drewno, z którego wykonuje się pastę, ma działanie antybakteryjne, chłodzące, łagodzi poparzenia słoneczne. Pastę nakłada się na czoło, nos, policzki, podbródek formując różne kształty i wzory. Tak wykonany makijaż noszą zarówno dorośli, jak i dzieci, kobiety i mężczyźni.

Anita Adamkiewicz chciała wydobyć funkcję muzealnego obiektu, której bez całej historii i ilustracji nie jesteśmy w stanie sami zrekonstruować. Autorka stworzyła więc instalację, dzięki której możemy „przymierzyć” birmański makijaż. Wystarczy zbliżyć twarz do jednego z trzech wzorów, by ujrzeć siebie w lustrze z kremowymi wzorami na twarzy.

Widza „wciągają” lub „wykorzystują również prace Matyldy Polak (na zaprojektowanym przez autorkę taborecie należy usiąść, by poczuć, jak wpływa on na nasze ciała i wymusza inną postawę) i Kamili Czosnyk (która tworzy swoją własną przestrzeń, gdzie figura Mao patrzy na widza z góry i wzbudzać ma w nim dyskomfort).